We leven in de week na Pasen. Op allerlei manieren hebben we de afgelopen Stille week stilgestaan bij het lijden, sterven en opstaan van Jezus de Levende. Het blijft cirkelen om een geheim, dat ons leven zo graag wil veranderen. Ons leven in een vaak duistere wereld, waarin wij kunnen verlangen naar een glimp van hoop en Licht.
In de afgelopen Goede Vrijdag - viering stonden we stil bij de kruiswegstaties van Aad de Haas, in de parochiekerk van Wahlwiller (Zuid –Limburg). Beelden met een grote zeggingskracht, die ons uitnodigen ons eigen levensverhaal te zien vanuit het Verhaal van Jezus de Levende. Maar de laatste statie van de kruisweg – over de Opstanding van Jezus – konden we toen nog niet zien. Voor ons gevoel is die afbeelding misschien “te mooi om waar te zijn”. Maar ze is ook veel te mooi om niet te laten zien. En daarom beelden we deze afbeelding hier af als “niet te versmaden toegift” van en na Pasen.
Een wat wazig, om niet te zeggen mistig beeld. We zien een leeg graf waaruit “iemand” ontstegen lijkt.
Andries Govaart maakte de volgende tekst bij deze afbeelding.

“Louter licht,
een lichtgestalte, een lichaam, een engel, een god?
Reikend naar boven.
Ontstegen aan deze aarde, begaan met ons lot,
niet vastgehouden door duistere machten.
Een zwart gat als gevaarlijke herinnering.
Twee verkrampte bewakers liggen daar, geworpen op de aarde,
ze bewaken de leegte.
Ze liggen voor dood.
De Levende woont in het Licht,
ons toegenegen, gericht op God”

Deze woorden van leven komen op ons af in een wereld waarin -  voor ons gevoel toenemend - duistere machten zich breed maken. Machten die zoveel kapot dreigen te maken van wat ons lief is. Machten die verdeeldheid en haat zaaien in plaats van verbinding en recht. In dit klimaat zoeken en tasten we naar Licht. Geen “goedkoop en wereldvreemd” licht, maar “Licht” dat in Jezus de Levende sterker bleek dan de machten van het kwaad.
Over dat Licht zongen we aan eind van de Paaswake de woorden

“Wij worden wakker van het eerste licht.
Alsof iemand ons bij naam en toenaam
heeft geroepen.
Dan zal er nieuw leven zijn.
Dan zullen wij leven.”

Zo mogen wij leven na Pasen.

Hans Breunese