afbeelding: Kees de Kort

De Stille Week
Palmpasen is het begin van de Stille Week. Jezus rijdt op een ezelsveulen de stad van David, Jeruzalem binnen. Zijn volgelingen zijn hem vanuit de stad al tegemoet gelopen met (vredes-)palmtakken. Vervolgens leggen ze hun mantels op de grond en roepen: “Hosanna! Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer!” (bron: de 'vredespsalm' 118) Het messiaanse feest van het komende koninkrijk van hun voorvader koning David kan beginnen. “Hosanna in de hoge!” Ze herkennen in de woorden en daden van Jezus 'de ware zoon van David' en ze erkennen hem voor even als Koning van de Vrede, rijdend op een ezel, zachtmoedig, rechtvaardig en bevrijdend.

Wat er verder in de dagen erna gebeurt staat in het teken van dat messiaanse visioen dat op het punt staat werkelijkheid te worden. Toch? Maar zowel aanhangers, meelopers als tegenstanders van Jezus schrikken terug voor een radicale keuze voor dat Messiaanse Rijk, waarin eersten de laatsten worden, koningen en machthebbers van hun troon worden gestoten en je niet te beroerd moet zijn om te dienen en 'voeten te wassen'....

Het draait uit op confrontaties met de religieuze, politieke en invloedrijke mensen van toen: hogepriesters, schriftgeleerden, oudsten, farizeeën, herodianen en sadduceeën. Tenslotte loopt het uit op een fatale clash met de wereldlijke macht, gepersonifieerd door koning Herodes en stadhouder Pilatus. Jezus wordt gekruisigd, sterft en wordt begraven.

Op de derde dag is er een leeg graf: 'het wonder van de Paasmorgen'.

Willem Barnard vatte dat 'gebeuren' eens kort samen, mede n.a.v. van psalm 118, vers 17 en 18:

”Jezus heeft geleden en is gestorven,
maar is door God niet prijs gegeven aan de dood,
maar aan het leven.”

Vanuit die 'geloofservaring' geven vele jaren later evangelisten en apostelen hun verhalen door. In tijdgebonden voorstellingen verwoorden, verbeelden en bezingen zij het onvoorstelbare: Gods levensadem heeft hem opgewekt, de Dood kon niet óp tegen de Levensadem. Ze noemen Jezus de 'eerstgeborene' van een nieuwe schepping. En vervolgens zingen eeuwen later zijn volgelingen in de Paasnacht, ook in de Johanneskerk:

We overnachten in elkaars schaduw.
We worden wakker van het eerste licht.
Alsof iemand ons bij naam en toenaam heeft geroepen.
Dan zal ik leven.
(Huub Oosterhuis)

Vanuit die 'geloofservaring' worden volgelingen van Jezus, mensen van de Weg, dus ook wij, uitgenodigd brood en wijn met elkaar te delen en te doen wat gedaan moet worden: liefde verspreiden, vrede stichten, bevrijden en
verzoenen, overal waar ze gaan. Waarom? Om dat messiaanse visioen levend te houden. Want zij weten vanuit dezelfde bijbelse traditie maar al te goed: 'waar het visioen ontbreekt, verwildert het volk'. (Spreuken 11:14)De geloofservaringen in de Stille Week en op Paasmorgen maken hen voor altijd 'opstandig en opgewekt'. Zij zijn ertoe geroepen!

Epko Smit

NB. Vanaf aanstaande zondag vindt u voor elke dag in de Stille of Goede week een beeld of tekst ter overweging op de website. Het is een selectie uit de 'Op weg naar Pasen'-boekjes 2021 en 2022.